Özel birisin sen özel biri. Diğerleri gibi değilsin asla da olmadın. Sende farklı bir şeyler vardı , sende biliyorsun. O hisler bende de var. Filhakika vardı desem daha doğru olacak. Artık yok. Artık hissetmiyorum. Artık biliyorum. Bir neden için yaratıldım ben. Ben ne için yaratıldığımı artık biliyorum. Sen bilmiyor musun ? Gel benimle beraber öğreneceğiz ne için yaratıldığımızı. Senle ben aynıyız. Herkes gibi. Tek bir farklı noktamız var. Onu bulalım.

Nefes alamıyordum ani bir hışımla fırladım yattığım koltuktan. Havada zifiri karanlık hakimdi. Yağmur sanki çocuğunu kaybetmiş annenin gözyaşları gibiydi kızgın ve aralıksız. Ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Attım üstümden battaniyemi , nefes almak için ayağa kalktım. Pencereyi açmamla yağmurla beraber gelen rüzgarın soğuk havası yüzümü parçalayacak gibi oldu . Daha önce gökyüzünün böylesine çıldırdığını görmemiştim. Belliydi farklı bir şeyler olmuştu bu gece. Ama şuan ki nihai gayem nefes almaktı. Bu düşünceler saniyeler içinde aklımda silsileyle devam etti.
Derin bir nefes...
Sonunda kendime gelmiştim. Nefes almaya başlamıştım. Hemen pencereyi kapattım. Işığı açtım saat: 00:27 . Daha 1 saat önce uyumuştum ve hava gayet de güzeldi. Ne olmuştu ki birden bire. Bende boşver diyerek yatağıma geri geçtim. Başıma gelceklerden habersiz tekrar uyudum.
-Gözlerimi açtığımda yine nefes alamıyordum.

Ne diyor bu diyenlere , önceki hikayem olan http://www.incisozluk.com...lmediklerinizi-biliyorum/ adlı hikayeyi okumalarını rica ederim.