Evet beyler yeni nişanlanan bi damat adayıyım. nişan yapıldı bitti daha sonrasında hadi yemeğe gidelim dediler. adettendir diye kalktık gittik yemeğe. ne bileyim böyle olacağını. güzel bi restorana gittik siparişler verildi yemekler yenildi muhabbetler edildi. sıra hesabı ödemeye geldi. hesabı istedim ayrıca belirteyim gittiğimiz restoran nişanlımın dayısına ait. düşünüyorum belki ödetmek istemez bizden olsun diye ama ben yine de hesabı istedim. hesap geldi ve 3bın 200 lira ödemem gerekiyor. cebimde var bin lira. nişan yapmışız tüm para gitmiş zaten bilezikten tutun da salona kadar herşeye para vermişiz. ben hesabı ödemekte geç kalınca gelin tarafından kendini bilmez densizler ne oldu cahilmezun paran mi yok deyip gülmeye başladılar. bende evet biraz ekgib var deyince ayy biz buna mı kız verdik cebinde azıcık parayla geziyor 3bin lirayı bile ödeyemiyor dediler. cebimde olan tüm parayı bozuklar da dahil hepsini koydum hesab kutusuna bide içine kimliğimi bıraktım. çağırdım garsonu abi benim param çıkışmadı içine bi miktar para ve kimliği bıraktım tamamladığım zaman kimliği verirsiniz dedim ve orayı terk ettim. zoruma giden cebimde para olmaması değil de o insanların bahsettiği miktarı küçümseyip beni yerin dibine sokmasıydı. lan allah aşkına ben o parayı kazanmak için 2 ay çalışıp adam gibi uyku uyumuyorum. oysa onlar yemek için veriyorlar o parayı verdikleri gibi bide küçümseyen bakışlarla bakıyorlar. söyleyin kardeşlerim problem benim fakir olmam mi yoksa sevdiğim kıza ne pahasına olursa olsun kavuşmak istemem mi? hee nişanlım ise öyle biri değil tam aksine bana para harcatmaz beraber cebimizde ne varsa onu yer onunla idare ederiz. ama çok canımı sıktı be bu olay. hayatımda yemediğim darbeyi yemiş gibi hissettim kendimi