ne john ne matthew ne diğerleri hiçbirisi bu herifler kadar düşündürmemişti beni, adamların duruşları bir garipti robot gibilerdi, yani eski düşmanlarımda herşeye rağmen insani bir yön vardı, bu herifler ise duyguları olmayan birer robot gibi duruyordu dışarıdan bakınca, ne yapsam diye düşündüm direk spor salonuna koştum benim zenci tayfadan big yine halter çalışıyordu big acil yardımın gerek ahbap dedim, hey adamım yine ne oldu dedi, zetas dedim zetasın adamları geldiler 3 kişi, ıslıkla ölüm marşı çalmaya başladı benle dalga geçiyordu güya, ciddi ol adamım ne yapacağım dedim, öncelikle zetasın buraya senin için mi yoksa başka bir suçtan mı geldiğini öğrenmen lazım dedi, niye ÖĞRENMEN LAZIM diyerek beni tekil olarak öne sürüyorsun arkadaş değil miyiz dedim, halteri bıraktı oturdu zetası bana bulaştıracaksan arkadaş değiliz dedi çekti gitti, kısaca zencilerden bana yarar yoktu bu konuda, diğer grupların da yanına yanaşmayı denedim ama herkes zetastan korkuyordu kimse beni arasına almıyordu, kısaca dımdızlak kalmıştım ortada son çare baş gardiyana gittim, zetas burada ne yapacağım dedim, zetas konusunda benim yapacak birşeyim yok dedi, ama chapo sana ödeme yaptı beni kollaman için dedim, chapoyu pozitif olarak algılıyorsan zetası negatif olarak algıla iki zıt güç ben bunların arasında kalmak istemiyorum rahat bırak beni dedi, yemek sireniyle yemekhaneye gittim oturdum bir taraftan zetasın adamlarını izliyorum, yanlarına john oturdu yine sinsi gülüş attı bana, kafamla kalk işareti yapıp yemekhaneden banyoya doğru gittim, baktım bu da geldi peşimden, zetasa benim bu hapishanede olduğumu söyleme dedim, söylememem için bana bir tane sebep göster dedi, ne istiyorsan yaparım bu heriflerin eline bırakma beni dedim