/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +7
    Gençler hala anlatırken korktuğum ve beni iyice imana getiren olayı anlatıyorum. Herşey tamamen gerçek. Yaklaşık iki sene önce orduda köydeyiz. Yeni gelmişiz bilen bilir köy evleri ağlar mağlar böcekler derken orman misali oluyor dıbınakoyim. Teyzemde temizlik işine bürünmüş kadın yardırıyor. Akşam üstü de su dökmüş ikinci kattan. Birisi yavrum su dökme az daha kafama geliyordu diye bağırmış . Teyzem bakmıs yola dogru kımseyı goremekmıs , ınmıs assagıya kımse yok . Buralara kadar her şey normal. Aynı akşam x dedeme mısafırlıge gıdıcez, domuz momuz var dıye tufekle gezıyoruz elde ışıklar dedemde tüfek yürüyoruz. O sırada teyzem bızdan bıraz arkada . Yanında annemle konuşmuş hızlanalım bıraz korkuyorum falan cevap gelmemiş annemden . Halbukı annem dedem ben öndeyiz dıbınakoyim yanında kimse yok .Annemın onde oldugunu fark edınce teyzem iyice korktu tabi . işte olur köylük yerde falan filan sakinleştirmeye çalışıyolar teyzemi . Olay eve döntükten sonrasının gecesi patlak veriyor beyler, adeta dabbe filminde gibiydik dıbına koyim .
    okuyan varsa devam edicem panpalar
    ···
   tümünü göster