Tam o sırada babam demez mi hadi oğlum eve kadar yardım et buket ablana. Zaten bel fıtığı var yorulmasın kadıncağız. giberim böyle işi diyemedim tabi babama. Kafamda kırk tane tilki gibişiyordu o an. Ben bu kadınla eve kadar giderimde dönebilir miyim? Kadın yok Selçuk Bey ne gereği var iki adımlık yol dedi. Babam daha iyi ya dedi aldı poşetleri verdi elime. Elime otuz beşliği verseydi daha iyiydi dıbına koyayım. Beni bilmediğim ateşlerin içine atıyordun baba. Bukette oscarlik oynuyordu dedim içimden. Harbiden esaslı kadınmış beni yakmamak için eve kadar yardım etmeme izin verdi. Neyse çıktık dışarı ben bi yere kadar gideriz gözden kaybolunca gibtir git der alır poşetleri gider diye düşünüyorum. Ulan beş dakika yürüdük ses yok kadından on dakika yürüdük ses yok kadından on beş dakika oldu ses yok evine geldik artık. Harbiden beli ağırdıgı için çıkmıştı işten öyle düşünmeye başladım. Demir kapıyı açtı.
Ben:S
Buket abla:B
S:Yeter mi abla buraya kadar.
B:Yukarı kadar çıkar. Ben çıkaramam bu halimle.
Eskisi gibi utanmiyordum artık. Ama kadın hala sinirli ve gergin görünüyodu. Kaşları sürekli çatıktı.