Sınıftan yükselen bağırışlar ve haykırışlar beni daha'da korkutuyordu. Biri işe el koymalıydı yoksa herkes kendini kaybedecekti. Hızla kapıya yöneldim ve kapıyı çarparak dikkati üzerime yoğunlaştırdım.

Ne yapıyorsun! O şeyleri buraya getirmek mi!

Lütfen herkes beni bir dinlesin, gerisine siz karar verirsiniz! Bu sözleri söylemiş olamazdım, çünkü ne diyeceğim hakkında bir fikrim yoktu.

Şey, herkes önce bir sakin olsun. Sanırım bir planım var. Sınıfça iki gruba ayrılalım ve herkes neler olup bittiğini kavramaya çalışsın. Eğer bir grup dışarı çıkmayı başarırsa, öbür gruba bir şekilde yardım etsin. Böylece bu şeyler ölümcülse bile dikkati bir sınıfa değil, iki ayrı gruba vermeye çalışacaklardır. Fikrimi beğenmiş olmalılar ki, sessizce başlarını sallıyorlardı. Açıkçası biraz şaşırmıştım.