lise 4 teydim. bi kızla tanıştım sevgili olduk. ayrıldık yapamadık defalarca denedik ama olmadı. lakin çok seviyodum ama inandıramıyodum ölesiye sevdiğim birisi benim sevgime inanmıyodu. deliye dönmüştüm, iki tane sprey boya aldım. bir tane de kolye aldım doğum günü hediyesi olarak. kızın oturdugu yere gittim. aradım açmadı 6-7 defa aradım açmadı. ne diyeceksin dedi dışarı çık diye mesajına cevap yazdım. çıkamam dedi. hem hastaydı hemde hava soğuktu bu havada kendisi istese izin vermezdim çıkmasına. ısrar ettim bekliyorum dedim. yaklaşık 3-3.5 saat bekledim ne aradı ne de mesaj attı. havada buz gibiydi. dayanamadım aldığım kolyeyi orda bir yere sakladım sprey boyayla koyduğum yeri belli ettim. kıza yarın gidip almasını ve giderken duvarlara bakmasını soyledim. çünkü aşkımı duvarlara ilan etmiştim heryere ona olan aşkımı yazmıştım. sabahın köründe ne koyduysan gidip alamam dedi. beynimden vurulmuşa döndüm. verdiğim değerin karşılığı bu değildi. alma dedim. tamam dedi ve yaptıgım bunca şeyin boş olduğunu anladım. beyler hiç bir kızı kendinizden ödün verecek kadar sevmeyin.
edit: ertesi gün okul vardı. gidip alamaz mıydın kahpe?