Bundan sonra 1-1,5 ay kadar konuştuk. Bu üniversite kazandı gidecek. Bir yandan da onun hüznünü yaşıyorum. Ne olursa olsun seviyordum işte aq. Neyse bunun gitme günü geldi bende herkes ayrıldık biliyor diye yolcu etmeye gitmedim. Otobüsün kalkmasına yarım saat kala falan aradım bunu. Açmadı. Milletle vedalaşıyodur müsait değildir diye üstelemedim bende. 1 saat oldu 2 saat oldu ses seda yok bundan. Napayım bende uyuyakalmışım taktan bi halde. Gece mesaj sesine uyandım baktım benimkinden. 'Seni seviyorum ama ben üniversiteye gidiyorum artık ve kendime sıfırdan bi hayat başlatacağım.' demiş.

Ben yine şok oldum. Bu sefer kendime kızıyorum ama. O kadar şey olmuş ben niye hala bu çocuğun benden ayrılmayacağına inanabiliyorum diye. Sabaha kadar ağladım aq.