teşekkür ederim beyler. hepinize ayrı ayrı. devam ediyorum o zaman:)
beyza beni iyice şamar oğlanı yapmıştı. ne olursa olsun kıvamındaydı sanki. yemek yerdik dişimde bir şey kalmış mı der dişlerini gösterirdi ki beyza asla kendisini soğutacak bişeyler yapacak kız değildi. onun her kusuruna dahi aşık oldugumu biliyordu ve benim duygularımı kullanıyordu. beyzayla aramız baya baya kötüydü. artık beni sevmediğinin farkına varmıstım. biz gene konusmadık. face de durumlar paylaşıyordu. fotoğraflar atıyordu, çok mutlu görünüyordu beyler. sınıfta ki erkelerle fotoğraf cekinip faceye atıyordu. iş çığırığından cıkmıstı deliye dönmüştüm. aşk cümleleri paylasıyordu sanki başka birisi varmış gibi göstermeye calısıyordu. kafayı yeme noktasına geliyordum. beni sevmediğini biliyordum başka birisi mi var diye mesaj attım buna. bu da ne başka birisi ne diyosun dedi. paylaştıkların dedim bunu bilmen ne kazandıracak diyordu. benim daha da meraklanıp acı cekmemi istiyordu beyler yemin ederim ne yapmak istediğini biliyordum ama kendime mani olamıyodum. sormak istiyodum ögrenmek istiyodum. söyler misin var mı yok mu diye sordum mesajla. geç okuyodu geç cevap veriyodu. sinir küpüne dönüyordum. bunun sonucu ne sana bişe kazandıracak ne de bana kazandıracak, bilsen ne olur bilmesen ne olur gibi şeyler diyordu. sen beni, ben başkasına aşıkken bile sevebilecek misin sende o yürek yok dedi. ne aşkı ne sevmesi ne diyosun sen dedim