Bir gün yine bi akşam vakti kış günü kendime bir atkı aldım ama çok güzel ve çok pahalı. Boynuma doladım, böyle sanki verdiği his güzel bir kadın eli hissi. Neyse eve gidicem, 2 arkadaşım da yanımda, ışıklardan karşı karşıya geçicem birden geçtim ama yeşil yandığına eminim çünkü arabalar duruyordu (onlara kırmızı tabi) tam ortaya geldim birden daaaatttt... Allah Allah nasıl kornaya basıyorlar. ben böyle dondum.. geri mi dönsem, ilerimi gitsem, napsam bilemedim sağa baktım, en çok kornaya da sarışın bir abla basıyordu ona çok içerledim. Ulan kadınsın niye böyle yapıyorsun ki:( neyse arkadaşlarım geride, onlar geçmedilerdi tabi. dedim yürü Clémentine (bu arada Clémentine mandalina demek) veee atkıımmm:( boynumdan rüzgârla birlikte ağır çekimde göklere yükseldi :( ben dönüp bakmadım bile napiim. Sonra arkadaşlarım geldi kahkahalar atarak, atkımı bana getirdiler arkamdan toplamışlar. Hâlâ konuşurlar; o atkının kibar kibar süzülerek uçuşu, senin gururlu salınarak yürüyüşün aklımızda diye *