6-7 yaslarimda basladi bu hastalik midir nedir adi batasica.
film izlerken tam heyecanli yerlerinde arkama dönüp gözlerimle duvara capraz cizerdim, hemen geri dönüp acaba heyecanli yer kactimi diye tv ye tekrar bakardim kacirmadiysam, ani hareketle hizlica tekrar capraz atardim arkamdaki duvara.

10 yaslarimda filandim saclarim uzundu gözlerimin önüne geliyordu, kafami ani sallamayla saclarimi yana atardim, sonra aliskanlik oldu kisa sacliykende o hareketi yapardim, sonra daha hizli sallamaya basladim adeta kafami titretirdim, titretmeyince rahat edemezdim, bir ekgiblik hissederdim, pederden cok firca yedim bu yüzden.

10 yasindan sonra göz tikim basladi, gözlerimi hizli bir sekilde acip kapiyordum, bazen öyle bir yumuyordumki, gören gözümle ceviz kiriyorum sanirdi o kadar siddetliydi, hatta hirsimi alamayip kafamida titrediyordum önceki gibi, insanlarin dikkatini cekiyordu, okulda dalga konusu olmustum.

ergenlige ceyrek kala camiye gitmeye basladik, dualar sureler ögrendik, amin derdik, amin derken elimizi yüzümüze süre süre, amin deme tiki basladi, olduk olmadik yerde elimi yüzüme zütürüp amin derdim, kimseye caktirmamaya calisirdim, birinin beni gördügünü fark ettigimde, sanki yüzümde sinek varmista onu kovaliyormus gibi yapardim ya da kil varda onu yüzümden almaya calisiyormus gibi hareketler yapardim rezil olmamak icin. bazen bigiblet sürerken, sicarken, kosarken, yemek yerken her yerde amin derdim. camiye gittigimizde rezil olacak durum olmadigindan yüzüme bastira bastira amin derdim ohhh ne zevkli oluyordu,

arkadasimin abisinin dügünü vardi, ictik yedik oynadik eglendik, kasetlere baktigimizda kendimi izledim amk oynarken amin demisim hemde dakkada 5-10 kere, kim bilir arkamdan ne demislerdir, rezil rüsva olmustum izlerken.

ergenlige girdigimde gibime dokanma hastaligi basladi, fermuarin üstünden alt tarafa dogru avucumun icini asagiya dogru kaydiriyordum, zevk aldigimdan degil hastayim amk, yapmasam ölecem onu mutlaka yapmam lazim, hatta birilerinle konusurken, karsimdaki görmeden hizlica yapmam gerek yapmassam kendimi cok kötü hissediyorum, o zamanlar beyaz pantolon modaydi, bir gün annem donumu alip bana gösteriyor, "oglum senin donlarin önü niye kap kara" öyle bi utandim ki, o tiki o an biraktim dahada yapmadim.

onu biraktim ama baska bisey gelmesi gerek ve geldide, gece yattigimda "ihhmm mmm öhüü hig hiug" diye sesler cikarmaya basladim abimle ayni odada yattigim icin cok sürmedi birakmak zorunda kaldim, seni yastikla bogarim diye tehtit etmisti.

bu tiklerimi bazen ara ara hepsini birden yapmisligimda vardi, aynaya baktigimda kendimden nefret ettim ve tik olaylarindan uzak durmaya calistim ve basardim, ama gece yatinca o seslerden cikaririm bogazimda balgam oldugu icin, i´hiik öhü diye yorganin altindan sessiz sessiz rahatlarim.

özet: tik hastaligi rezilliktir kral gibi adami soytari yapar