lisede huurnun teki boyumla dalga geçene kadar her şey iyiydi. kimseyle uğraşmadan okula gelip giderdim, sonra bir gün kitap getirmişler beden odasına tanesi 20-25 kiloluk çuvallar var. ders beden bizden yukarı taşımamızı istediler,11 erkek var sınıfta herkes ikişerli olmuş ben tek kaldım. hocanın gibinde mi lan pasrikas sen tek çık dedi. eyvallah yüklendim tam çıkacam kızın biri o boyla ne yapmaya çalışıyon tarzı bişey söyledi sınıf yerlerde. hocamız da gestapo gibi adamdı gülenlere şınav çektirmeye başladı. bizde adettir her yaz köye gidilir sanki savaş çıkacakmış gibi ağaç kesilir ev onarılır üstüne 80 kiloluk ağaç gövdeleriyle duvar örülür.her yaz baltayla şevişiyorum anlıcağınız koymadı bana amelelik diğerlerinden fazla taşıdım. tabi çomarların zoruna gitti bu durum çaktırmadan dalga geçtiler sonraları. bende yavaş yavaş paranoyak oldum önce boy kompleksi sonra züte basenlere taktım giydiğim hiç bir şey yakışmıyomuş hissi uyandı üstümde. yolda yürürken herkes bana bakıyomuş gibi rahatsız oldum, sonraları askeriye sınavına girdim lise çıkışı,ilk sınavı verdim mülakatlara gitmem gerek.o an ölümüne korktum kompleksim beni özgüvensiz biri yapmıştı mülakatlara gitmedim. şimdi ünideyim gene yalnızım not dahi istenmeyen biriyim, üstüne sinirlerim çok gergin patlamaya hazırım bana bakıp gülen ilk kişinin kafasını gibecem özgüven kazanmak için.

Siz siz olun kimseyle dalga geçmeyin, sizin yaşadığınız hayatı yaşayamayan insanları hassas olun..