Beyler yazdan kalma güzel bir gündü aralık ayı güzelyalıdaydık bilen bilir ottoman nargile cafede eski arkadaşlarla buluşmuştuk. Sohbet muabbet, cafeler tıklım tıklım dolu hava güzel olunca insanlar kendini dışarı atmışlardı. herkes kendi dalgasına bakar izmirin karakteristik en önemli özelliği budur aslında. Kimse kimseye karışmaz. Kim başkasına zararı olmadan ne tak yiyosa yesin derler.

Her neyse biz kafenin yürüyüş yoluna yakın tarafında oturuyoruz. karsımızda da 3 kız var. dikkatimi çekmişti zaten ilk anda o masa. derken yürüyüş yolundan insan seli var o kadar kalabalıktı yani. seyyar satıcılar falan geçiyodu arada da bilirsiniz çamurluk yapan tipler var aralarında bunlar kafasına tas koyulup traş edilen şapkalı gezen tiplerdi. onlar kitap satma adı altında olay çıkaran para almaya çalışan huur evlatları. kimse bunlarla karşılaşmak istemez büyük şehirlerde. sırayla kafedeki masaları geziyolar derken. başta bahsettiğim 3 lü kız grubunada uğradılar. kısaca kızlardan bahsedeyim 2si orjinal sarışın biri kumral renkli gözlü bakmaya kıyamayacağınız bakınca arkası görünen tende kızlardı aq.

iki kişiydi bizim aq huur evlatları kızlara zorla kitap satmaya falan çalıştılar. baya uzattılar ama. masada erkek göremeyince satana kadar ayrılmak istemediler masadan. aralarından biri, masadaki boş olan sandalyeye oturdu. iyice takunu çıkarmaya sabır taşırmaya başlaçışlardı. bizde buarada harekete geçicek yer arıyoruz derken...
yan masadaki yaşı maksimum 30 olan karısı ve 2-3 yaşlarındaki oğluyla oturan abi ayağa kalktı. bunların üzerine yürümeye başladı. sonra o abiden güç alan tüm kafedekiler o 2 huur çocuğunu dövdü. ölüme bir kala bıraktılar. öylece 15 dakika falan kafenin önünde kendilerine gelmeye çalıştılar sonra seke seke gibtir olup gittiler. şimdi gavur dediğiniz izmir kızını kadınını nasıl koruyup kolladığını gördünüz umarım. gavat dediğiniz izmir. KADININA BU ÜLKEDE EN ÇOK SAHiP ÇIKAN ŞEHiRDiR.