ilk defa birine açıldım çok da seviyordum.
Akşam sınavdan çıktım onu gördüm cesaretimi topladım gittim merhaba dedim sınav nasıldı falan ordan başladım tabi anladı kız açılacağımı. Senden hoşlanıyorum dedim. Kabul edemem dedi. Kızın babası çocukken ölmüş annesi de kansermiş akşamları kafede çalışıyormuş bu halde olmaz dedi. Hem gerçekleri öğrenince hem de reddedilmenin verdiği hüzünle ayrıldım. Kızın yanında ağlamadım ama yurda gelene kadar ağladım. Ne hayatlar var şu dünyada bilemezmişiz. Ah ulan kız da öyle masum ki yapacak birşey de bulamadım amk. Şu an çok kötüyüm hüzünlendim amk ama şimdi daha çok seviyorum ne yapmalıyım bilmiyorum yardım edin panpalarım..