Herşey artık zorlaşmıştı oturan bi sevgileri vardı bana karşı ve en parlak çocuktum beynim yorulmuştu artık başımı yastığa koyduğumda rahat bi şekilde uyuyamaz olmuştum yorgun hissediyor uyuyamıyordum ezginin en çok itiraf etmeye yakınlaştığı an onun yapacağı şeyleri çözmek yada önlem almak yerine merkezinden temizlemeyi planladım aradım ne var diyerek açtı telefonu konuşabilir miyiz diye zorlayıp ikna edip buluşmayı kapmıştım güzelim gözleriyle bana bakarken tahrik oluyodum ama hayır uçantekmeci kendini tut artık dedim. Malesef beceremedim yine yaptım bi hata yine yapıştım dudağına noluyor bana amk bu kadar akıllıca hareket edip bu kadar aptalca şeyler yapan ikinci bi insan bulamazsınız iteledi beni şerefsiz deyip gitti artık ezgiden daha çok korkuyordum