Ben bu liseden sınıf arkadaşıma açılamıyorum.. Ama öyle bir aşk ki hergün sabahin köründe okuldayım ders zilinden belki yarım saat önce kalarüferin önünde muhabbet ediyoruz..

Neyse bir gün cesaretimi topladım ve aşkımı itiraf etmek için yanına gittim..

Dedim "Hilal(ismi değiştiriyorum), ben seni deli gibi seviyorum. Hem de ilk gördüğüm andan beri. Allah kahretsin ki bu güne kadar hep korktum söyleyemedim. Sadece bil istiyorum başka bir beklentim yok.."
Sonuç olarak ben reddedildim ve bilindik "ben sana hiç o gözle bakmadım" muhabbetlerini duydum.. Arkadaşlığımızda bozuldu.

Kinci bir kişiyimdir. Fevri kararlarım vardır. Bu reddedilmeye nefretle diğer gruba daha bir bağlanmaya başladım..

Bu arada 6 kişilik ekipte yavaş yavaş duygusal yakınlaşmalar başladı. Özellikle kızlar her nekadar huurluklarından vazgeçmeseler de adam seçmeye başlamışlardı..