5 yaşındaydım öncesi çok yok zaten aklımda tek tük anılar hep neye uyandım nasıl uyandım bilmiyorum eski evimiz yatak odasına gittik ablamla sabahtı annem kapıyı açtı telaş içinde babamı gördüm içerde dizlerinin üstüne çökmüş atleti yoktu üstünde bir eli göğsünde suratı buruşmuş daha 5 yaşındayım ne oluyor bilmiyorum baktım kaldım annem ablama sensei da al dayına gidin haber verin falan dedi sonrası kopuk kopuk yolda yürüdüğümüzü hatırlıyorum sonra birden dayımlardayız devamı yok ne oldu bimiyorum sonra başka bir görüntü evin etrafındayız arabalar dolu bir tane yüksek bir araba ya çocukluğun verdiği hayal gücünden dolayı yada gerçekten 2. kata yakın bir araba evin yanındaki boşlukta bir çift ayak çıkmış arkasından bu gerçek mi yoksa hayal ürünü mü bilmiyorum ilk orda anladım öldüğünü ama hiç bişey hissetmiyorum sonra başka bir sahne beni arabaya bindirmişler herkes yollarda konvoy gibi bilmediğim bir yere gidiyoruz yolda beni indirip başka bir arabaya bindiriyorlar sonra mezarlığa geliyoruz kapıdan girdiğimi kalabalığı hatırlıyorum dayımın bağırışlarını onu tutmaya çalışan 3 kişi ve başka bir köşede babamın patronunun eniştesi oluyor aynı zamanda onun bağırışları onuda tutuyorlar annem bir köşede baygın gibi bir hali var sonra toprak falan atıyorlar hiç sonra gene kesiliyor görüntü evdeyiz çok kalabalık adım atılmıyor herkes yerlere oturmuş annem kanepede etrafında bir sürü kadın beni elden ele yanına uzatıyorlar sonra gene kopuyor görüntü devamı yok başka bir sahnede annem ablam ben başka bir ev arıyoruz bir yere çıkıyoruz falan

şu anda babamla ilgili hatırladığım tek tük anı var beni soğuk bir havada motorgiblete bindirişi ve hamama zütürüşü hamamda ellerimden tutup suyun üzerine kaldırışı
bir başka anıda kuzenimle bana bağırıyor biz korkmuşuz başımıza oyuncak selesini geçirmişiz

bir diğeride iş yerindeyim bir tane köpek var ıslık çalıp birine sesleniyor sonra bana bilgisayarda oyun oynatıyor aklımda başka bir anısı yok varsada unutalı çok oldu

şu an 19 yaşındayım kaybedeli 14 sene oldu ne kokusu nede sesi kaldı görüntüsüde fotoğrafları sayesinde canlanıyor aklımda

bir keresinde 1. sınıfta öğretmenimin yanında dururken babam gibi kokuyorsunuz demiştim hocanın suratındaki üzüntüyü bile görebiliyorum şu anda

ben neredeyse 15-16 yaşıma kadar çoğu gece keşke ben ölseydim diye sessiz sessiz yatağımda ağlamıştım ve halada arada ağlarım

bir keresinde rüyama girmişti sabah kalkıp sevinçten ağlamıştım

edit: özet yok zaten kısabildiğim kadar kıstım okumak isteyen okur içimi döktüm sonra gözyaşları içinde sigara içmeye çıktım