Asosyal insan asosyal olmaya mahkumdur. Kendi kendine o durumdan asla çıkamaz. Geçici olarak yaşam tarzını değiştirip asosyallikten kurtulduğunu sanır ama sonra yine eskiye döner. Asosyal insanın kalbi kırıktır, ruhunu ve duygularını en derine gömmüştür. Hayat asosyal kişiye yıllar önce terbiyesizlik etmiştir ve utanmadan onun hiçbir şey olmamış gibi davranmasını ister. Biri onları çekip kurtarmadığı sürece asosyaller mutsuz yaşar ve yalnız ölürler. Asosyaller genelde dinsizdir. Çünkü umudu olmayan insanın beklentisi olmaz, beklentisi olmayan insanın inancı olmaz.