Biraz uzun olacak kusura bakmayın içimi dökmek istedim özet başlıkta

Yaklaşık 20 yaşında bir panpanızım. Lise bittikten sonra yılların verdiği pgibolojik bıkkınlık ile umursamaz bir tercih listesi yaptım ve anadolunun gibik bir şehrinde gibik bir üniversitesinde inşaat müh. öğrenimi görüyorum gibik eğitim sistemi yüzünden hazırlık okudum ve bir yılım boşa gitti bu yüzden 1. sınıfım.

Okuduğum şehirde ikinci yılım olmasına rağmen hiç arkadaşım yok sadece ev arkadaşımla muhabbetim var. asosyallik nirvana yaptı ve evden zorunda olmadıkça çıkmaz oldum son 1.5 aydır okula da gitmiyorum. tüm günüm pcde dizi veya film izleyerek ya da oyun oynayarak geçiriyorum. yaşadığım yer yakın olduğu için her hafta sonu ailemin yanına giderim. inanır mısınız beyler o kurtulmak istediğim ev bana cennet gibi geliyor okula dönmek istemiyorum. zaten devamsızlıktan kaldığım derslerin yanında vizelerden de kaldım.

Normalde 2 3 gibi yatarım bugün kendimi sınayayım ve hiç uyumayayım dedim ve bu konu aklıma geldi . hayal kurdum hayatımda HiÇ yapmadığım şey. Hafta sonu yine eve gitmişim evde yine her zaman ki gibi herkes sobanın olduğu odada mecburen oturmuş tv izliyor ben kalkıp televizyonu kapatıyorum. Baba sizinle bir şey konuşmak istiyorum diyerek dikkatleri üzerime çekiyorum. Ve tereddüt etmeden ben okulu bırakmak istiyorum deyip nedenleri sıralıyorum daha sonra burada bir üniversite kazanırım veya açıktan okurum zaten sağlık problemlerim de var onları da hallederiz diyerek gelecek planlarımın olduğunu belirtiyorum
Babam bana karşı her zaman sert ve sinirli biridir. Açıkçası korkuyorum nasıl olacak bu iş. evde kalıyorum buranın kirası ne olacak of of. böyle hayatın anasını gibeyim