dayım 40 yaşında, hayatının 20 yılı dedem tarafından gibilmiş bi adam. 18 ine geldiği gibi erkek adam okumaz evine ekmek getirir denilerek, önce askere, sonra dedemin bakkalının başına, ardından dedimn uygun gördüğü kadının koynuna sokulmuştu. kendimi bildim bileli yengemide, çocuklarını hiç sevmem. zaten yengem nasıl yapıp ettiyse dedemin gözüne girmiş. köyün paragöz huurlarından biridir. para kokusunu aldımmı allem eder kallem eder, ya altına girer, ya oyuna getirir evlendirir kendiyle. dedemde varlıklı adam.(bize bi faydası olmadı kavatın)neyse dayımda sevmiyomuş huuryu. bu olaylardan sonra anladım. dayım zorla evlendirilmiş olmanın gençliğini yaşayamamışlığın verdiği eziklikle, eline kız eli değmeden evlendirilmiş. babası evlenene kadar yüklenmiş garibime. buda evlenince dedemin yanından kaçıp yeni ev kurmuş kendine. ardından köyün pekekentlikleriyle meşhur olan tayfasına takılmaya başladı. yengemde hamile kalınca önünde hiç engel yoktu. ayda1 kere bu pekekent tayfasıyla ava gidiyorum der. civar şehirlere gidip hatun avlarmış. yatmadığı kadın kalmamış. 'zencisinden, tatarına, çinlisinden, arabına hepsinin tadına baktım be oğlum hiç biride evdeki domuz gibi değildi.'der gibiş hikayelerini anlatırdı bana. hatta engel olmasalar ilk gibişimi onun sayesinde yapacaktım. 20 yıllık ezikliğin, abazanlığın acısını, evlenince çıkartacaksın deseler kimse inanmaz. ama dayım çıkartmıştı. beni bubuşun ırz düşmanı ellerinden o kurtaracaktı. finallerdende yüksek not alıp yatay geçişle kaçacaktım bu belalı şehirden.