dilim kilitlenmişti soru bile soramadım. korkma benden sana zarar gelmez evlat. adım hüseyin bende senin gibi askerim daha doğrusu askerdim. hemde bu karakolun komutanıydım. 6 yıl önceydi bu nöbet kulubesinde askerimi denetlerken kafamdan giren bir kurşun sonucu bu dünyaya gözlerimi yumdum. duyduklarım karşısında içimdeki ürperti katlanarak artıyordu. bir an düşündüm acaba bu gördüklerim uyku ve soğuğun bana bir oyunumuydu ? gözlerimi kapattım kendime bir tokat attım. gözümü açtığımıda hala ordaydı. kekeleyerek benden ne istiyosun, bu soğukta karda buraya nasıl geldin? diye sordum. ALLAH ım bu gördüklerim gerçek olamazdı. adamın konuşmalarında en ufak bir doğu şivesi yoktu. evladım dedi sen hiç çanakkale de düşman türk askerini esir alacağı zaman etrafı kaplayan evliya bulutunu duydun mu ? diye sordu. kekeleyerek duydum dedim. beni o bulut olarak düşün yoksa duyacakların karşısında delirirsin. zaten buna zaman da yok ben buraya sana yardım için geldim çünkü seninle çok ortak noktamız var delikanlı dedi. birazdan buraya komutanın gelecek ona benden bahsetme, ben burada olacağım ama o beni göremez dedi ve beklemeye başladık.