Muamelesi yaptığını düşünerek sahilde tek başıma dolaşıyordum. Son günlerim hiç iyi geçmiyor. Maddi olarak sıkıntıdayım ve insanlarla olan ilişkilerimde çok kötü. Dersler deseniz onların anasını gibeyim. Neyse beyler içim sıkılmış. Eve dönerken sokaklar boş arada arabalar geçiyor. Tüm gün kapalıydı hava. Bulutlar hala gökyüzünden çekilmemişlerdi. Ay parlıyordu bulutların arasından. Bir kısmında gri bir örtü vardı bulutlardan kaynaklanan. Evreni, dünyayı düzeni, geçmişimi, geleceğimi düşünüyordum. Havaya yayılan soba dumanlarının verdiği rahatsızlık ile iyice dolmuştum. Ve geceyi yırtacak yıldızlar dökecek bir off çektim yere doğru. Ve onu gördüm. Bir paket nerdeyse tamamı dolu winston. O duygusallıkla tek bir cümle çıktı ağzımdan. Tüm her şeyi yıkan tek bir kelime. "Ananı gibiyim Winstonnnnn".