Ben de bunun gibi hatta daha beterlerini yaşadım lise de.Kız kendimi alıkoyamadığım bakışlarımdan,hal ve hareketlerimden bir süre sonra çok rahatsız olmaya başlamıştı.Ama o bakışları umut verici gülümsemeleri her şeyi unutturup acaba mı dedirtiyodu bana.Ama bunlar sadece bir ilüzyondan ibaretti. Sonuçta şimdiye kadar birkaç kişiyle sevgili olup ayrılmıştı bile. Böyle böyle kızdan soğumaya başladım sonrasında da farklı bir okula geçtim. işin özü bir yerden sonra unutuyosun ve zamanında ben ne aptalmışımda bunun gibi değersiz bir kız için kendimi üzmüşüm diyip gülüyosun. Tabi yüreğinde her şeye rağmen ona ait ufak bir yer oluyor.