Yemeğimi yedim. Kimseyle konuşmadan Mehmet'in evine doğru yol almaya başladım. Pek uzakta değildi evi hemen 15 dakikalık mesafedeydi. Oyalana oyalana eve vardım. Kapıyı çalmamla kapının açılması bir olmuştu. Mehmet pek kendine ve yahut tipine özen gösteren biri değildi. Ama bugün diğer günlere nazaran çok şık olmuştu desem yanlış olmazdı herhalde. Oo knka gelmişsin diyerek açtı kapıyı. Geldik işte olm, ee ne yapacaz ? dedim. Bilmiyorum diyerek cevap verdi. Tamam bakarız dedim ve evden çıktık. Biraz yürüdükten sonra Mehmet'e mesaj geldi. Mehmet mesajı büyük bir heyecanla açtı. Yüzündeki ifade umutsuzluktan mutluluğa dönmüştü sadece bir mesajla. Knka kızlarla gezermiyiz ? dedi bana. Bende kız kim ? dedim. Bizimkilerle işte olm ya dedi. Bende onu bu kadar mutlu görünce kıramadım kabul ettim. Herşey aslında şimdi başlıyordu. Sonun başlangıcı, sonun sonu olduğu anldıbına geliyordu. Ve biz şimdi başlıyorduk.