Hoca kapının önüne gelip durdu ve dua okumaya başladı. Sesi odanın içinde yankılanıyordu.Ve evet doğru bildiniz, kapı vardı odanın girişinde. Kapı kafasına estikçe gözüküp kayboluyordu;alışmıştım.
-girebiliriz inşallah.

kapıyı ittirdi hoca ve odanın içine girdik.El fenerlerini içeriye tuttuk ve karşımda beni şoka sokan bir manzara vardı.Oda tamamiyle boştu.Ne kan lekesi ne mektuplar.. Evden birinin bu mektupları almış olma olasılığını düşündüm, imkansızdı.Gerçi imkansız olabileceğini düşündüğüm bir yığın şeyle karşılaşmıştım. Hoca odanın ortasında diz çöküp türkçe-arapça karışık sözler söyledi ve değişik el hareketleri yapmaya başladı. Durum komik gelmişti ve odadan çıktım. Aşağıya indim ve koridoru geçip salona girdim.O anda mehmetle karşılaştım. Biraz önce yukarda olan mehmet'le.onu bacak bacak üstüne atmış bir şekilde karşı duvarı izler halde gördüm.Ne gözünü kırpmış ne başını çevirmişti. başını bana doğru yavaşça döndürdü ve yüzünün her tarafına leke gibi bulaşmış olan siyahlığı gözlerinin içinin resmen kan renginde olmasını görüp irkildim.Ne yapacağımı bilemedim. Titriyordum. Yukardaki kimdi?Bu anı daha önce yaşamamış mıydım?