Bizim bir tana arkadaş var.
Adı Namık
Bu benim yanıma geldi. Üstü başı toprak içinde gülüyor.
E:Namık ne oldu koçum.
N:Bu karşı mahallede bi çocuk beni itti. Yere düştüm.
E: Sonra hem sen niye gülüyorsun.
N: Dur anlatayım.
E: Anlat bakayım.
N: ben kalktım yerden.
E: Sonra
N: Dedim zınk Bayıldı çocuk sonra
Tabi ben bu znk lafına gıcık oldum senin il ve anlatım hocanın bacaklarının arasına apartman sokarım dedim.
Buna dedim zınk


sonra bende alıştım bu lafa


Ağlıyorum hala dil ve anlatım hocam size emanet...