şiddete eğilimliyim panpa mesela. çevrem geniş "arkadaşım" çok var. yalnız takıldığımı az görürsün. ama hiçbirine karşı arkadaşlık veya dostluk beslemiyorum. aksine eğer yakalanmayacağımı bilsem anında öldürürüm adamları. cinselliğe ilgi duymuyorum sadece birisine ilgi duyduğumda cinselliğe ilgi duyabiliyorum. adamları öldürürüm dedim ama hiçbiri kötü insanlar değil sadece insanlar. küçüklüğümden beri hep başkalarının beni sevmesi için maske taktığımı yeni yeni görüyorum. bu hale gelmemin sebebi ölümü oldukça sıradan gören bir ailede yetişmiş olmamdan kaynaklanabilir veya büyürken babamın yanımda bulunmayışından (ölmedi, şehir dışında çalışıyordu), annemin biz yetişirken kardeşlerini yitirdiği için girdiği depresyondan dolayı bana ilgi göstermemesi de olabilir veya genetik yatkınlığımda olabilir zira babamın babasını hiç görmememle birlikte anlaşılan tam bir huur çocuğuymuş. her ne nedenden olursa olsun sonucu bu panpa.

anlattıklarımla yanlış bir imaj yaratmak istemem. insanları öldürmeme için bir sebebim daha var o da kardeşim. anne ve babamı önemsemiyorum. iyi geçiniyoruz ama ölseler büyük ihtimalle ağlamam bile. ama kardeşimle aramda gerçek bir bağ var. bu bağ hem bana umut veriyor çünkü başka birisine de böyle bağlanabileceğim anldıbına geliyor. hem de beni kötü şeyler yapmaktan alı koyuyor. çünkü eğer kötü birşey yaparsam hayatına kötü şeyler yapan abinin kardeşi damgasıyla devam edecek.