Beyler iyi günler. Bi sıkıntım var ve zamanımı burada geçirdiğim icin size anlatmak istedim. internetten görüp sevmeye başladığım bi kız var. 2 ay platonik sevdim sonra açıldım ve o da olumlu baktı. izmirde oturuyor, ben istanbuldayım. izmire gittim ilişki başladıktan 2 hafta sonra. Orada çok güzel 2 gün yaşadık. Yani fiziksel değil manevi açıdan.
Yaklaşık 50 gün oldu buluşmamızin üzerinden gecen süre. Yani nasıl anlatayım beyler. Kız çok saf, temiz, utangaç biri. Köylü kızı tanımı vardır ya bizim evlenilecek kız deyince aklımıza gelen. Aynı öyle. Benimle aynı boydan geliyor. Tatariz ikimizde. Karakterlerimiz uygun. O da cok seviyor beni. Yani aramızda her sey mükemmel ilerliyor. Soğukluk vb yok

Sıkıntım şurada; ben bu kıza hissettiğim heyecanı sevgiyi hissedemiyorum 4 5 gündür. Yani bırakmak istemiyorum ilişkimiz bitsin istemiyorum, o bıraksın hic istemiyorum. Özlüyorum da kızı. Ama bu dediklerimi neden hissedemiyorum. Bu benim en uzun ilişkim, bunu da belirteyim. Öncekiler hep 1 2 günlük bar köşelerinde başlayan cinslerdendi. Haa dersiniz aşkı bulduğun yeri gibiyim diye. Haklisiniz ben de böyle düşünürdüm önceden. Mesela şu sıralar bide hayattan zevk alamıyorum tamamiyle. Annem babam ölse allah korusun, gözyaşı dökmem gibi geliyor bana.

Basit bi ergenlik buhranı mı yaşıyorum, öneriniz nedir nasil duzeltirim bunu ben. Bi yardımcı olun