biz iyi biriyle karşılaşsak bile onu daha 'iyi'sini bulduğumuz an bırakmaya mahkumuz. çünkü insanları kusurlarıyla sevmiyoruz. hepimiz bi insanı mükemmele ne kadar yakınsa o kadar seviyoruz. halbuki insanlara karakter katan kusurları değil mi? herkes mükemmel olsa, herkes aynı olurdu. biz aslında herkesin kafasında aynı olan 'kusursuz kadını' ya da 'kusursuz adam'ı seviyoruz. hepimiz bu iki kişiye aşığız aslında. daha kusursuzu bulduğumuz an yanımızdakini bırakmaya mahkumuz. buna ben de dahilim malesef