Kimimiz hergün sabahın köründe işe kimimiz okula.. 3 5 kuruş kazanıp hayatta kalmaya çalışıyoruz.
Bazen her şeyin o kadar saçma geldiğini farkediyosun ki artık isyan etmeye başlıyosun. Sana değer verdiğini 'sandığın' insanlar için bir şey ifade etmediğini görüyosun. Hatta bazı sorununun olmadığı sıradan insanların bile nefret ettiğini görüyosun. Şerefsiz insanları görüyosun. Çevresinde o kadar şerefsiz, yavşak insanlar varken hala iyi kalmaya çalışan insanları görüyosun. inci sözlük olarak bir çoğumuz zaten kabullenmişiz yanlızlığı ama yalnız değilim diyenler bir düşünsenize.. Sende bizden birisin hepimiz aynıyız.
Hepimizde hala bir umut birinin karşımıza çıkıp hayatımızı değiştirmesini bekliyoruz veya bir kıza bağlandık söylemeye çekiniyoruz.
Ya da hayallerimizi bir başkası yaşıyo. Elini tutmaya kıyamadığın kızın elini bir başkası tutuyo. Senin hayal ettiğin hayatı bir başkası yaşıyor.
Geceleri yatarken olmuyacak hayaller kurup kendini mutlu etmeye çalışıyosun. Bazen efkarlanıyosun, beyninde fırtınalar kopuyo. Bazen öyle şeyler düşünüyosun ki söylemek istiyosun ama sanki sana engel olan bir şeyler var. Ah bir dilin dönse neler diceksin kim bilir..
Ve nazım hikmetin de dediği gibi: "işin en aşağılık tarafı şu ki yavrum galiba yalnızlığa alışıyorum."
Okuyam bir kaç kişi varsa şimdiden teşekkür ederim içimi dökmek istedim.