Bundan 5 sene önce kadıköydeydik ben ve emre adında bir bin aşırı takumuz geldi nedense aynanda geldi amk etrafa baktık nereye sıçıcaz nereye sıçıcaz tabiki de o zamanların öğrenci ve halkın dostu kapitalist sistemin en kominist şirketi burger kingi gözümüze kestirdik koşa koşa girdik emre ile ben önce ateşleyeyim diye koştum hemen önden birde be göreyim kapı şifreliymiş emreyle paçamızdan heran akçakmış gibi yerde fiş arıyoruz neyse bu emre birinden rica etti bende isteme işini o yapınca ilk sıçma şansını ona verdim bu bin bi girdi belki yarım saat ben ölüyorum kapının önünde baktım 20 dakikadır burdayım kimse gelmedi dedüm herhalde tuvalete kimse gelmiyor pisuvara sıçsam mı yok acaba bi kıyıya köşeye mi sıçsam direk donuma sıçıp donu çöpe atıp sonra donsuz eve mi gitsem diyorum düşünün o kadar takum gelmiş neyse dedim coki sen ülkeminiz engin kültürlü bi insanısın takun sana yaptığı baskıyı unut diye kendimi tuttum neyse bizim emre çıktı yüzünde mutluluğun ifadesiyle sonra ben girdim girdiğim gibi bombardımana başladım paturtt çaturrrtt sanarsın patates kazanı patlıyor işim bittikten sonra bi baktım bizim emre hayvan gibi tuvalet kağıda abanmış bi tek rulosu kalmış dedim emre napmışsın diye bağırdı bi ton sövdüm aonra çocuk dur çantamda selpak var dedi uzattı amk aldım sildim zütü bunun verdiği selpakla 10 saniye sonrasında bi acı ama nasıl beyler sanarsın 10 zenci aynanda zütüme kayıyor ben bağıra bağıra emre ne yaptınlan bu peçeteye diyorum emre lan valla bişey yapmadım diye lan yalan söyleme gibicem dedim al lan al bak kutusu burda demesiyle benim selpağın meştollü olmasını fark etmem bir oldu amk selpakı o dönemde çıkarmıştı bu peçeteleri senin neyine amk mentol sakızcı mısın yalpalaya yalpalaya aşağıdan buz aldım zütüme soktum istanbul sokaklarında zütümde buzla gezdim amk emreyle o günden sonra görüşmedimde buda böyle bir anımdır