Nihayetinde akşam olmuş, sabırsızlıkta ve korka korka telefonu elime almış aramasını bekliyorduç ama ne beklemek. Saat akşam 17:00 civarı aradı başladık konuşmaya;

Kardeşimin ismini kullanıyorum beyler, adı Ufuk, kızın adı Sevda.

U: Efendim?
S: Napıyosun Ufuk?
U: Ne yapayım Sevda, öyle oturuyorum boş boş, sen napıyosun?
S: Yemek yedim, bulaşık yıkadım seni arayacağım aklıma geldi.
U: Anladım, afiyet olsun.
S: Sağ ol. Ufuk ben lafa nasıl gireceğimi bilmiyorum ama bugün söylediğini biraz düşündüm.
U: istediğini söyleyebilirsin ben aslında içimi dökecektim sana ama heyecandan konuşamadım.
S: Ufuk ben seni gerçekten seviyorum, arkadaşça bi sevmeydi ama günden güne seninle oturup, konuştukça, yiyip içtikçe hoşlanmaya başladım. Bunları senin bana diyemeceğin gibi bende sana diyemezdim.
U: Sevda ben kendimi sana açmak istiyorum, telefonda çok rahatım ama böylesi hiç içime sinmiyor.
Dedim, güzelce iyi akşamlar diledikten sonra birbirimize onun rahat tavırlarından bulduğum enerjiyle yarın için düşünmeye başladım..
Bu sefer uykumu almış bi şekilde gidecektim, akşam saat 23:00 gibi uyudum..