evet babamı gördüm. biraz garip ama; lütfen okuyun.

yıllar yıllar önce annemle babam ayrılmıştı, ilkokuldaydım. ilkokuldan lise 1 e kadar babamla görüştüm. o zamanlar küçük olduğumdan hiçbirşeyi sorgulamıyorum. babam temizlik işinde çalışıyordu, hafta sonları görüşürdük çıkıp gezerdik.
bi ara orta okuldayken yine hafta sonu çıkıcaz sabahtan aradı gelicem diye ben o gün 4 saat pencerenin başında gelen her otobüsün her minibüsün inen yolcularına baktım babamı görmek için. 4 saatin ardından büyük ablam babamı aradı niye gelmiyosun diye, adamın gelmeme sebebi iş çıkışında arkadaşları kahveye çağırmış, çok ısrar etmişler onları kıramamış...
bunu o gün hiç sorgulamadım, hatta telefonda babamla kavga eden büyük ablama da bağırma diye kızıyodum sanki babam suşçsuz bir melek gibi.
lise 1 e geçince annemle eski bir davasından kalan evrakları bize gösterip annemizi bize kötülüyordu ve bize harcadığı paraları yüzümüze vuruyordu. taksiyle eve dönerken babam bizden erken inecekti. inince ben de taksiden inip babamın aldığı telefonu çıkarıp eline verdim. dedim ki bunları söyedikten sonra senin hiçbirşeyini kullanmam bidaha da bizimle görüşme dedim.
sonra taksiye binip hüngür hüngür ağladım. taksici genç abi beni teselli etmeye çalıştı. o an o kadar kötüydüm ki. genç taksici abinin tesellisi bana, babamın göstermediği şefkati hatırlattı.
o günden beri görüşmüyorduk. 5 yıl oldu.
annem pazarcılık yapıyor. ben de onu sabahları pazara bırakıp akşamları gidip alıyorum. bugünkü pazarda babama çok benzeyen birini gördüm. benzeyen dememin sebebi bir yandan o olduğunu biliyorum ama değişmiş ve yaşlanmış suratını tanıyamıyorum. göz göze geldik pazarda çok şaşırdım, yüzümü çevirdim sonra tekrar baktığımda hala bana bakıyordu. her ne kadar şüphe etsem de büyük ihtimalle o.
onu uzun zaman sonra görüşüm bana tükürdüklerimi yalattı. daha önce arkadaşlarıma babamı hiç özlemediğimi ve ekgibliğini hiç duymadığımı söylüyordum. ama uzun zaman sonra onu görünce aslında özlediğimi ve babasız büyümenin bir erkek için ne kadar zor olduğunu anladım... hiç konuşmadım bugün gördüm ama konuşmadım...
ağlattınız beni binler. size yazıcam diye ağladım aq. *