beyler başıma gelen bi olayı anlatıcam.

otobüsteyim. muavin ile bikaç cümle sohbet kurduk. pek ısınmamış gibiydi bana. bi de önceden bi arkadaşı vardı otobüste. otobüsün yarısı boş. arkadaşıyla da sohbet ediyor ve gülümseme cıvıklık filan yok. felsefe konuşuyor amk ciddiyim ahlak tarzı şeyler konuşuyodu bi de üni mezunuymuş sanırım neyse. adam sıcakkanlı değil pek.
sonra bunu tanıyan bi adam bindi otobüse. evet tahmin ettiğiniz gibi yavşak olan bu. ben de arkalar boş diye geçtim arkaya takılıyorum telde. bu yavşak olan muavinle bir iki kelime konuştuğumuzu gördü. bana bi sıcaklık bi nezaket nerde okuyosun iş lazımsa ben şurdayım gel falanlar filanlar dedim ne oluyor amk? pek yüz vermedim uzatmadım eyv teşekkür ederim tamam filan diye kestim.

neyse yavşak olan arka koltuğa uzanmak istedi. o arada muavin yanıma gelip -arkaya otur istersen- dedi niye dedim. -o yavşak kapmasın orayı uzanıcak- dedi. adama da şaka kılıklı -keyfin var ha ben uzanıcam oraya- dedi. neyse geçtim arkaya yayıldım amk rahat rahat muavin geldi oturdu yanıma. muavin kendi yatmak istediği için de istememiş amk. bana tamam bu kadar filan demedi sadece ikimiz yayılarak oturduk. neyse yolculuk bitti ben yavşak olanla aynı servise bindim. biraz beklettim servisi çok değil amk 5 dk filan bu bin beni tanımasına rağmen üf kardeşim nerdesin ya hayret bişey dedi surat buruşturmaya filan başladı. tamam hocam k. bakma dedim büyüklerdi benden. serviste de şoförle muhabbet kurmuştu. işte yavşak insanın yakınlığı yavşayacağı yeni birini görene kadar sonra size çirkeflik bile yapar.

özet : soğuk insanlar yavşaklardan iyidir