Pazar dönüşü, elimde poşetlerle yürüdüm en arkaya 30-35 yaşlarında bir çift. Lan bunlar bildiğin emişiyor mıncışıyor milletin içinde. Herif zaten hatunu kitlemiş cama yarasa gibi çalışıyor gavat.

Dayılar teyzeler o tarafa bakamıyor ortalık 'cıkcıkcık, püh, kahretsin' nidalarıyla uğulduyor bunların umrunda değil yalaşıyolar halen. Birden patlayan bir 'muck' sesiyle kafayı kaldırdım ve o teyzeyle gözgöze geldik. Teyzenin 'do it son' bakışını alıp soğan poşetini herifin ense köküne patlattım. Allahuekbaaaaarr çığlıklarıyla benim önderliğimde pazar alışverişlerimizi fırlatıyoruz bu ermeni soylarına. Herif bişeyler zırvalamaya çalışıyor bunun ağzına yüzüne çalışıyorum. Tuttu hatunu kolundan aşağıya zor atladılar 'Kuyya eyyühel kàfirun' haykırışlarıyla kafasını zütünü tarıyoruz arkalarından.

En son elimde poşetle yerdeki ezilmemişleri seçtim öğrenci adamız amk. 'Finish him!' komutu veren teyzenin kaşının üstünde morluk vardı kafayı arkaya atmış ağzı gözü açık oturuyordu. Canım silah arkadaşım yorulmuş uyuyakalmıştı. Usulca elindeki patlıcan poşetini de alıp selamin aleykim deyip sonraki durakta indim.

Özet: Gördüğüm sinir tedavi seanslarını sıklaştırmam gerekiyor beyler. (bkz: atletini gibtiğimin fırıncısına verdiğim ayar)(bkz: atletini gibtiğimin fırıncısına verdiğim ayar 2)