Öyle böyle düşe kalka 11 i bitidik. Kavga dolu bir 11 oldu. Çoğu benimle HD arasında bir çoğuda erdemin kavgalarıydı… Güzel olan neydi biliyor musunuz ? Siz arayıp olay var denilince gelmeleri değil. Sizin onlar için gitmeniz. Bu gerçekten çok güzel bir duyguydu. Artık böyle arkadaşlarım yok. En azından bulunduğum yerde yok… Buralar hikayenin sonları oralara girmiyorum…

12 olduk artık. YGS LYS derdi başlamıştı. Çalışıyordum iyi kötü. Dışarı çıkamıyordum ailem yüzünden. Bu yüzden arkdaşlarımdan hep soyutlamıştım kendimi. UY ZKZ BB den. Ömer ve erdem hep benimleydi. 12 de arkadaşlarım arttı daha güzel oldu. Emre yle daha yakın olduk. Tuncerle ve iboşumla. Beni gay sanmayın. Ama bana ilk defa biri bu kadar güven vermişti oda iboydu. Bende yeri ayrıydı. Huzeyfe osman savaş ve sabriyi unutamam. Huzeyfe ve osman da en sevdiklerimdendir. Öyle de kalacaktır.

Damlayı anlatmak istiyorum. Damla gülemezdi. Köpek dişleri dudağına engel olurdu. Bu onu tatlılık katıyordu. Bembeyazdı bebişiim. Hala da öyle kahverengi saçları vardı. Onu çok üzmüştüm. Çokta mutlu etmiştim. O da aynı şekilde beni. Sahipleniyordu beni 2 yılı devirmiştik. Beyzayı hatırlatmıyordu bile bana artık. Ama sınavlar yüzünden bana olan ilgisi azalmıştı.