Ne kadar geldi arkadaşlar. Lanetli birisi gibiyim hayatta. Platonik aşık olduğum kız benle aynı sınıfta. Daha benim adımı bilmezken arkadaşımdan hoşlandığını öğrendim. Ne spora yeteneğim var ne de aşk işlerinde şanslıyım. Size yemin ediyorum. Etrafıma her gün bakıyorum. Artık canıma yetti. Intahar edip kurtulsam mı diye düşünüyorum. Keske gelmeseydim diyorum bu dünyaya. Ne cennette gözüm var ne de bu canımda. Adaletsizliğe dayanamıyorum. Içimde fırtınlar kopuyor bundan sebep. Hiçkıra hıçkıra ağlayan bir ben var içimde. Allah ım al canımı, ya al canımı ve beni bu dünyadan kurtar yada dertlerimden kurtar. Çekmediğim acı kalmadı. Senelerdir aşağılanıyorum. Mal yerine konunuyorum. Kızları bırak erkekler tarafından bile sevilmiyorum. Uyurgezer oldum. Gece ölme korkusunu yaşadım. Küçükken havale geçirdim. Annemle babamın kavgaları yüzünden pgibolojim bozuldu. Ve hatta yarım yamalak hatırladığıma göre erkek kuzenim tarafından tecavüze ugradım. Geceleri ağladım. Dua ettim. O içtenlikle bir dağa haykırsam o bile erirdi. Bunları da size anlatıyorum. Hem biraz rahatlamak için. Hem sırlarımı paylaşabileceğim bir arkadasim olmadigi icin. Iyiki varsınız hoşcakalın