Beyler 22 yaşındayım işsizim. şehirde yetiştim. şehir hayatından nefret ediyorum. geçinmek için başkasına köle olan insanlar. her sabah uyanıp koşa koşa sahiplerinin onlara verdiği görevi ifa etmeye giden insanlar. para pul derdi. tek hedefi şehrin iyi bi yerinde 130 m2 duvar arası satın alıp yaşamak olan insanlar. trafikte kavga eden insanlar. avm ler. çılgınca giyim kuşam alışverişi yapanlar. 5. ayakkabısına 6.sını ekleyenler. iyi bir güneş gözlüğüyle hava atmak peşinde olanlar. vs vs vs

aklıma geleni yazdım bunlardan daha çok kapsamlı şeyler düşündüğüme emin olabilirsiniz . böyle şeyler bana çok anlamsız hayatın amacından çok uzak geliyor beyler. ilk önce hayattan soğudum intihar düşünmememe rağmen yaşamayı da istemedim ama arkadaşlarımla bir kaç kez dağlara ormanlara kampa gittim ve beynimdeki kıvılcım tutuşturdu fikirleri. teknolojiyle fazla bütünleşememiş bir köyde küçük bir yer alıp oraya tek göz bir ev yapıp elektriğe dahi ihtiyaç duymadan yaşamak istiyorum olum ben. ve bunu yapacam 30 umdan sonra. ama önce çalışıp şöyle cüzi miktarlarda para yapmam gerekecek. sonra bir köyden arsa alıp küçük bir klubeyle 1 köpek 1 kedi 2 tane ineğimle yaşamaya devam edeceğim. sadece paylaşmak ve biraz fikir almak istedim.