Bende ona bakıyordum. Bana bir üşüme ve ülperti geldi. Sanki hava o an – derecelere düşmüştü donacaktım resmen ellerim ayaklarım buz kesmişti. Kafası hareket ediyordu. Arkada birileri daha belirdi. Sayıları gittikçe artıyordu sanki bir ordu oradaydı hepsinin duruşu bile aynıydı. Birbirleri ile yarışır gibi , sanki bende bakacağım edaları ile camdan sıra kapıp içeriye bakmak istiyorlardı. Derken birden o anda kalabalık ikiye ayrıldı. Oranın alt tarafı yokuş bir yerdi ama havada uçarak bir şey geliyordu. Beyaz ışık saçan bir peri kızı gibiydi, Büyüleyiciydi….
Etraftaki tüm mahlukları dağıttı. Camın önünde sadece o vardı. Bana seslendi nazik sesi ile...
Gel , bana gel, korkma benden, ben sana zarar vermem ki, gel, gel gel……
inanın bana ikna oldum. Rahatlık geldi içime.. O beni mahluklardan kurtarmıştı. Kimsenin yapamadığımı yapmıştı. O benim kurtarıcımdı bana göre.
Üşüme hissim geçti, yatak bana sıcak gelmeye başladı, enerjim yükseldi kalktım yataktan çok dinçtim.
işte böyle, gel bana dedi.
Salona kadar yürüdüm. Ev karanlıktı ama pencereye giden yol benim için yaldızlı ışıklı beyaz bir yol olmuştu. Ayağa kalktığımda başka bir yere sapmam mümkün değildi. Ayaklarım yerden kesildi..
Kalktım yürüdüm salondan kiler odasına girdim. O camdan içeri girecek gibiydi…
Yüzünü sol tarafa çevirdi. Sadece arkasını görmeye başladım … Up uzun parıl parıl saçları vardı.
Sonra bir anda ışık azalmaya başladı, karanlık olmaya başladı durdum.. olduğum yerde durdum….
Üşümeye başladım..