Bigibletten düşmeyi özledim.
Babamın akşamın eve gelirken getirdiği gofreti,
yarını düşünmeden sadece o an için yaşadığım günleri özledim
Mahallede arkadaşlarımla kavga edip ertesi gün hiçbişey olmamışçasına ölümüne sabahtan akşama kadar futbol oynadığımız günleri,1 yıl boyunca yaklaşık 50 kere topumuzu bahçesine kaçırdığımız ve 50 kere topumuzu kesen hilmiye teyzeyi bile özledim.
Şimdi bakıyorum da hiçbişey eskisi gibi değil.
Ne hilmiye teyze ne top ne mahalle ne gofret ne de arkadaşlar
kalmış.
kar yağıyo eline poşetleri alıp kayan çocuklar yok, kola tenekesiyle ayakkabılarını parçalayan çocuklar yok, futbolcu kartları ile acaip oyunlar oynayıp kavga eden çocuklar yok, ağaçlardan düşüp başını kolunu kıran çocuklar yok, bigiblet çetesi oluşturmuş çocuklar yok, topum var diye hava atan çocuklar yok, "anneeeee ! mustafa beni dövdü" diyen çocuklar yok.. yok allah yok.
cinci, misket oynamak, bigibletlerimize atlayıp öbür mahallenin çocuklarıyla görüşmek(gerekirse kavga etmek) bizim çocukluğumuzdu
Hiçbişey eskisi gibi değil
özlüyor insan ama sadece özlüyor işte.

Bigibletten düşmeyi özledim.
Babamın akşamın eve gelirken getirdiği gofreti,
yarını düşünmeden sadece o an için yaşadığım günleri özledim
Mahallede arkadaşlarımla kavga edip ertesi gün hiçbişey olmamışçasına ölümüne sabahtan akşama kadar futbol oynadığımız günleri,1 yıl boyunca yaklaşık 50 kere topumuzu bahçesine kaçırdığımız ve 50 kere topumuzu kesen hilmiye teyzeyi bile özledim.
Şimdi bakıyorum da hiçbişey eskisi gibi değil.
Ne hilmiye teyze ne top ne mahalle ne gofret ne de arkadaşlar
kalmış.
kar yağıyo eline poşetleri alıp kayan çocuklar yok, kola tenekesiyle ayakkabılarını parçalayan çocuklar yok, futbolcu kartları ile acaip oyunlar oynayıp kavga eden çocuklar yok, ağaçlardan düşüp başını kolunu kıran çocuklar yok, bigiblet çetesi oluşturmuş çocuklar yok, topum var diye hava atan çocuklar yok, "anneeeee ! mustafa beni dövdü" diyen çocuklar yok.. yok allah yok.
cinci, misket oynamak, bigibletlerimize atlayıp öbür mahallenin çocuklarıyla görüşmek(gerekirse kavga etmek) bizim çocukluğumuzdu
Hiçbişey eskisi gibi değil
özlüyor insan ama sadece özlüyor işte.

eksiyi özledin sandim bastim eksiyi

Bende nickine bastım /:

Ulan küçükken pigibletten düştüm 4 kere amellat oldum ama yinede güzeldi o günler...

geçmiş olsun panpa amellat hahah

dediğin herşeye katılıyorum ama topları parçalayan teyze özlemi hariç. zilli saime (bizimkinin adı saime'ydi) diye lakap takmıştık bunu öğrenince babama söylemiş beni dövdürmüştü. hiç unutmam patlattığı tüm toplar bir yana bütün mahalle para katıp (50 kr 1 lira felan işte o zamana göre büyük para) 25 liralık top almıştık bimden yeni gelmişti o zaman. bunun balkonda nanesimi ne varmış bi tak kurutuyomuş işte aq topa bi vurmuştu çocuğun teki (çocuğun adı da sabriydi aq ironiye bak) bunun tepsisi devrilmişti zillinin piccleeeeeeer diye anırarak balkona çıkışı, bıçağı topa saplayıp topun leşini çamaşır gibi astığı an hala aklımda.

Panpa o yaştaki teyzeler bitkilerine oğulları gibi bakar ama binlereeer diye anırmak nedir amk hahahah

Devir değişti yerini feysbuk aldı özledim eskilerini

Face de bitti aslında

Ayn panpalar nerde o eski ozbirlerin tadı

ne alaka lan :D

topac ceviremezdim beceremezdim lan duygulandim tasoda herkesi 'ütüp' annemin sobaya atışını unutmuyorum bende

ulan ekşiyi özledim ekşiyi diye okudum 10312 hesabımdan eksi vermeye gelmiştim

BiZiM BURADA KIŞIN YAĞMUR YAĞARDI AMA KAR YAĞMAZDI SADECE YAĞMUR.
BiZ DE ŞiŞELERi KESiP ORTASINA KAVÇUK YERLEŞTiRiRDiK SONRA GEMi NiYETiNE YARIŞTIRIRDIK VAY ANASINI BE.