ben 89 yılında doğdum ve annem beni doğururken ölmüş babam da ben iki yaşındayken sibel adında biriyle evlenmiş. hiç kardeşim olmadı haliyle. o zamanlar üvey annem 30larında alımlı bir kadındı. ben de 14+15 yaşında ergendim. babam yaşlıcaydı. iri ve kalıplı olmasına rağmen iş stresinden hep eve geç gelir veya başha yerde sabahlardı. bende hep üvey annem sibelle evde tek kalırdım. ama onu hiç sevmezdim çünkü sürekli beni annen gibi gör derdi. bende çocuktum tabi bunu yanlış anladım ve ona kin besledim o zamanlar. üvey annemi anlatıcak olursam o da kalıplıydı. 172 boyunda falandı. esmer tenli. aramız hep kötü olduğundan ve babam eve hep geç geldiğinden ben yemeklerimi hep kendim hazırlardım mutfakta. üvey annem hep sorardı ama istemezdim ondan hiç. sürekli bana yaranmak isterdi. öyle böyle yaşıyoruz işte bunla. ben 15 yaşlarına gelince ve 31i keşfedince artık komşuları bile gözetlemeye başladım. bundanda utanıyorum. berbattı. ama o an zevkliydi. bir gün gene evde üvey annemle ben tekken dergilerden karı kız resimlerine bakıp 31 çekiyodum. kapıyı kilitlerdim hep ama bu sefer kitlememişim. üvey annemde odaya kirlin varmı demeye geldi ve beni o halde gördü çok utandım ve hemen çık dışarı diye bağırdım buna. bundan sonra tam bir hafta aynı evde hiç yüzüne bile bakamadım.