Belkide sismanligin en cok koydugu yillar ilk okul yillariydi. futbol oynayamazdim. oynatmazlardida zaten kimse beni takiminda istemezdi ya kaleye gecer yada kenardan izlerdim. futbolda kale disinda oynamak benin icin sadece top benim oldugunda mumkun oluyor oda benden yasitca buyuk abiler olmadigi zman cunku onlara karsi artislik yapilmiyacagini ogrenmistim. Marketten top alip eve gelmistim cok mutluydum evin icinde kendime futbolcu isimleri verip kendi kendime oynuyordum. annem cik disarda oyna dedi.tmm deyip ciktim. Okulun bahcesine gittim . Cocukalr su siseyle oynuyodular bende top var oynayalim dedim . Basladik oynamaya top benim olunca benim dedigim oluyor pas isteyince atmadiklari zaman eve giderim diyodum. Buyuk abiler geldi gencler bizde oynayalim dediler takimlari kurdular. oynuyoz ben tabi sismanim kosamiyom bana pas atmiyolar buyuk olunca biseyde diyemiyom. Kaleye gec dedi bende cocuk akli top benim ya gecmicem top benim dedim. bagirmaya basladim gidin biz oynucaz filan cocuk ustume yurudu bi tokat atti. Top senin mi dedi benim diyemedim korkudan arkadasina topu at dedi cebinden cikardigi cakiyla topumu patlatmisti. sonra ikiye ayirim onume atip gitti oylece kaldim diger cocuklar coktan kacmisti aglayarak eve gitmistim