-“ Annen?”

-“ Küçükken terk etmiş, hiç haber alamadım bu yaşıma kadar... ”

-“ Şimdi seni anlamaya başlıyorum.” Diyerek başını salladı beyefendi.

Hande’nin gözleri masaya kitlendi, düşünceleri ise başka bir aleme daldı.
Kısa sessizliği yine o bozdu.

“Annem... Biliyor musun, ismini bile unutmuşum... isimler konusunda zayıftım hep. unutmadığım tek bir isim var hafızamda.”

Dedi gözlerini kitlediği yerden alamayarak.

Beyefendi o ismin hande’nin babasına ait olduğunu anlamıştı.