Askerlikten kaynaklanan bir durum muydu bilemem ama insan içine çıkamıyordum ve çekingen utangaç biri olmuştum. Asosyalliğin dibini yaşıyordum adeta. Dışarıya sadece market ihtiyacımı karşılamak için çıkar sigara ekmek kola vs. alıp geri dönerdim evime. Ferre izlemediğim sıralarda metin2 oynar, kule önü savaşlarına katılır, yeni açılan +90 levellerin girebildiği map için savaşçı karakterimi sürgün 2. Katta kasardım. Dakikalar saatleri böyle kovalarken 2 gün geçmişti. Karşı komşumuz tam anlamıyla taşındıktan sonra tam 2. günün akşamında hayırlı olsun hoşgeldiniz demek için misafirleri olmuştuk annem ve ben. Yelda'nın hazırladığı çayın yanında annemin akşam eve gelirken aldığı yaş pastayı yemekle meşguldüm. Aşırı şekilde sıkılmış ve utanıyordum.