Çemberde oturuyorduk. Hocam sürekli okuyup üflüyordu, okuyarak o şerli varlıkları uzaklaştırıyordu, cebinden bir şişe su çıkarttı, arapça birşeyler söyleyerek suyun içine üfledi, al tut dedi bana şişeyi. Birazını etrafına fırlat dedi. Ben şaşkın halde hocaya bakıyordum, be yapacağımı bilemedim. O an varlıklar bana fısıldayarak aklımı karıştırıyorlardı. Aklıma anneannem geldi, niye böyle bişey yapmıştı, yaşlı başlı kadın sonuçta, ne derdi vardı yengemle. Sonra bu hoca evde yoktu birden nasıl yardımıma koşmuştu, beni o şerli, o pis varlıklardan korumuştu. Aklımda birsürü saçma sorular vardı. Gözlerim görmüyordu etrafı. Birden hocamın bağırma sesiyle irkildim. Arkadan bi varlık hocamı boğuyordu. O çocuktu bunu yapan. Hoca çabuk diye bağırdı. Ben suyu ilk önce çocuğun üstüne döktüm. Çocuk birden duman gibi gitti. Sonra etrafa döktüm suyun birazını. Toplu halde bir bağırışma oldu, ardından heryer duman oldu. Hocaya baktım, bana suyu içmemi söyledi. Ben suyu içtim, bi anda bi uyku bastırdı, anestezi gibi bayıltmıştı beni o su, uykuya daldım. Sabah uyandığımda çemberinde gül oya şarkısı eşliğinde hoca beni gibiyordu. Meğer hoca beni gibebilmek için ailem ve cinlerle birlik yapmış... Siz siz olun okunmuş su içmeyin!