hayal kurduğumuz için, işlerimizi şansa bırakıyoruz. işlerimizi şansa bıraktığımız için, gerçeklerden kaçıyoruz. gerçeklerden kaçtığımız için, bulunduğumuz konumu unutup, olmadığımız biri gibi davranıyoruz. olması gerekenleri yapmayıp, acaba olurmu dediklerimizin peşinden koşuyoruz. acaba olur mu dediklerimiz olmadıklarında ise isyan ediyoruz. ama boşa. sıfır emeğe isyan ediyoruz.

isyan ettikçe hayattan soğuyoruz, tembelleşiyoruz. tembelleştikçe her şey ayağımıza gelsin istiyoruz ve asosyalleşiyoruz. şu an çoğumuzun bulunduğu durumu özetlediğimi düşünüyorum. gerçeklerle yüzleşin panpalar. acabalarla yola çıkıp, yahu ne olacak sankilerle kendimizi avutmayalım. aksine çok fazla realist olalım. ölümün her an burnumuzda olduğunu bilerek, şu bedenimize haksızlıklar yapmayalım.