Pek çok naturalist gibi dawkins de materyalist insan görüşüne sahiptir; Buna göre insanlar maddi nesnelerdir; onlar, bir bedende birleşmiş maddi olmayan özler, ruhlar veya cevherler değildir ve insanın maddi olmayan herhangi parçası yoktur. Bu bakış açısına göre, bizim inançlarımız nöropgibolojiye bağlı olacak ve hiç şüphesiz bir inanç, sadece bir çeşit karmaşık nörolojik bir yapı arz edecektir. Dolayısıyla inançlarımızın kendisine bağlı olduğu nöropgibolojiye elbette uyarlamacı olacaktır, fakat bu nöropgibolojiye bağlı olan veya onun sebep olduğu inançlar neden çoğu kez gerçek olsun ? Niçin bilişsel yetilemizin güvenilir olduğunu düşünelim ki ?
Teist bakış açısından bilişsel yetilemizin ( çoğunlukla, belli nitelikleri ve uyarıları kabul ederek) güvenilir olacağını ümit ederiz. Tanrı sayesinde doğru inançları oluşturabilme ve bilgiyi kazanabilmede avantaj sağlarız teism çerçevesinde. Fakat naturalist bakış açısından gerçek inançların üstünlüğünü doğuran bilişsel yetilerimizin güvenilir olduğu düşüncesi, en fazla naif bir beklenti olacaktır. Naturalist, makul biçimde , inanç formasyonunun altında yatan nöropgibolojinin uyarlamacı olduğundan emin olabilir, ancak bundan, nöropgibolojiye bağlı inançların gerçekliği hakkında hiçbirşey çıkmaz. Aslında naturalist, kılavuzsuz evrim göz önüne alındığında bilişsel yetilemizin güvenilirliğinin ihtimal dışı olduğunu kabul etmek zorunda kalacaktır. Bu, kılavuzsuz evrim göz önüne alındığında , bir çeşit hayal dünyasında yaşıyor olmamızın kendimiz ve dünyamız hakkında gerçekten bildiğimiz şey olması muhtemeldir.
Eğer durum böyle ise, naturalist, kendisinin bilişsel yetilerinin güvenilir olduğu natürel varsayımını- artık bu inancı savunmamak ve onu reddetmek için bir gerekçe ile- çürütür/nakzeder. Eğer naturalistin bu inancı çürütülüyor ise onun bilişsel yetilerinin ürünü olan herhangi bir inancı da çürütülür. Gayet açık ki bu, onun, natüralizmin kendisinin de içeren, bütün inançları için geçerli olacaktır. Öyleyse natüralizm, natüralisti çürütür; natüral-izm kendi kendini çürütür ve natüralizme rasyonel olarak inanılamaz.
açıkçası buradaki asıl sorun Dawkins'in natüralizmi Tanrı veya Tanrı benzeri bir şahsın olmadığına dair inancıdır. Sorun natüralizmin evrimin kılavuzsun olduğunu içermesinden kaynaklanmaktadır. Dolayısıyla daha etraflı bir sonuç şudur : bir kimse makul biçimde hem natüralizmi hem de evrimi kabul edemez; öyleyse, natüralizm çağdai bilimin ilk sırada gelen bir doktrini ile çatışma içerisindedir. Dawkins gibi insanlar din ile bilimin çatıştığını kabul ederler çünkü onlara göre evrim ile teizm çatışma halindedir. Halbuki gerçekte çatışma bilim ile naturalizm arasındadır, bilim ile Tanrı inancı arasında değil.