2004
Antalya'nın kış yağmurları vardır. Sanki gökyüzü tam acısını o zaman kusar, tüm öfkesini o zaman boşaltır. Eğer kışın gelmemiş iseniz Antalya'ya şaşırırsınız, bu sakin gökyüzüne ne olduğunu merak edersiniz.

O da öyleydi işte. Annesiyle yalnız yazları gelirdi Antalya'ya. Ama o yıl farklıydı; annesi apar topar yola çıkmıştı. Öyle ki, ellerinde orta boy spor çantasından başka hiçbir şey yoktu. Annesi müdürü arayarak okuldan izin almış ve dakikalar sonra hava alanına gitmek için çağırdıkları taksiye binmişlerdi.

Sonra dedesinin evine gelmişlerdi. Bir uğultu, bir curcuna...

Fakat daha sekiz yaşında bir çocuksanız, sıcak, temiz ve yemeği olan bir yere gelince unutursunuz o curcunayı...