Bi kere dövdü sadece şerefsiz o'da ölümle dans ettiğim için haklıydı.
küçüğüm ilk okul biri bitirmiştim yaz tatili kuzenler bizim evde oynuyoruz gülüşüyoruz filan bende diğer yaşıtlarıma göre deli cesurdum pazar günü uzanmış tv izliyo bende kuzenleri güldüriyim diye gazeteyi dürüp uyurken suratına etkisinde kaldığım bruce lee filmindeki replik olan vodaa diye bağırarak patlatıyodum abanarak şap diye sonra gülerek evin içinde saklanıyoruz onlar seyirci ben başrol güldürmekten altına işetmiştim kuzenleri babam baya sabırlıydı birdaha vurucakken gazeteyi bi kavradı camdan dışarı fırlattı uzandı yine bu sefer ön balkonun dış mermerinden hafif zıplayıp gazeteyi nereye attı diye bakıyorum 3'üncü kattayız ben camın mermerinden hafif ileri balkonun içine sıçrıyorum sıçrıyorum bazen balkonun içine düşüyorum bazen aşağı düşçek gibi oluyorum sonra gördüm orda hadi aşağıdan alalım diye bağırdım kuzenlere annem mutfaktan içeri geçmiş görmüş perdeden aklı çıktı düşücem diye birden babam içerden beygir gibi balkona fırladı kolumdan çektiği gibi içeri aldı beni yanağıma tokat bekledim çevirdi var gücüyle popoma tokat patlattı sızlattı kıçı gurur yaptım tam yarım saat ağladım(hem suçluyum hem güçlüyüm xd) o olaydan sonrada bu zamana kadar başka bi olaya ağladığımı hatırlamam büyüyünce bende seni dövücem diye bağıra bağıra ağladım anne yüreği tamam civcivim söz beraber dövcez diye teselli ediyo kafamı okşuyo oyalıyo öyle böyle derken yine oyuna daldık birdahada bi fışkıye dayak atmadı neler yaşadım bazen dövmesini bile istedim ama hep soğuktu küçükken çok dayak yemiş ondan olsa gerek...