Utanıyorum insanlığımdan utanıyorum. O kadar şehidimiz varken futbol konuşulmasından aşk acısı çekilmesinden saçma sapan şeyler düşünülüp konuşulmasından. Şehitlerin görmezden gelinmesinden utanıyorum. Zamanında berkin elvan için ortalığı yakıp yıkanlar şimdi sessizce durmasından utanıyorum. Askerlerimiz bizim için savaşırken insanların umursamaz tavırlarından zevk sefa derdinde olmalarından en basitinden bi fatiha okumamasından utanıyorum. Insanlık buysa ben insan değilim. Artık zamanı gelmedimi diş göstermenin? Daha ne kadar kan dökülecek? Daha kaç tane vatan haini meclise girecek? Eskiden gizlice bdpye oy verenler şimdi pekeke sizi tükürüğüyle boğar diyo ses edilmiyo. Nolcak bu halimiz ? Nereye kadar böyle devam edecek ? Yaşım henüz 18 fakat zorunlu askerlik gelirse seve seve canımı vermeye hazırım vatan için. Bu zevk sefa içinde umursamaz tavırlar takınanlar için değilde. Vatan için ölmeye hazırım. Biz bu değiliz abilerim. Türk milleti asil bir ırktı hani? Asillik sessiz kalmakmı? Tükürüğüyle boğar diyenlere diş göstersek korkacaklarken neden bu sessizlik? Biz sessiz kaldıkca dahada azıtıyolar. Lütfen sessiz kalmayalım. Örgütlenelim bişeyler yapalım eylem yapalım. Ama sessizce durmayalım bu bize yakışmıyo. Daha çok şey yazabilirim. Bu yazdıklarımı prim için yazmıyorum. Şuku istemiyorum. Çugu verin farketmez. Bunları içimden gelerek yazıyorum. Siz zeki abilerimsiniz gördüğüm en zeki insanlarsınız. Tabi en iyisini siz bilirsiniz ama sessizlik bize yakışmıyor. Neyse.